આજીજી કરતાં પણ ન આવે સાલા શબ્દ,
બિચારા કવિને ખૂબ મૂંઝાવે સાલા શબ્દ.
પાછળ દોટ મૂકી કવિએ મીંચીને આંખો,
મૃગજળની જેમ તડપાવે સાલા શબ્દ.
પામવા તેને દરદરની ઠોકરો ખાધી,
ભિખારીની જેમ આ લબડાવે સાલા શબ્દ.
શબ્દ એવું માને જાણે ગરજ છે પોતાની,
એના ચાહકને ગાંડા ગણાવે સાલા શબ્દ.
સૌ કહે 'સાગર' આ તે કેવો છે અન્યાય?
અમુક પાસે પૂંછડી પટાવે સાલા શબ્દ.
- 'સાગર' રામોલિયા
બિચારા કવિને ખૂબ મૂંઝાવે સાલા શબ્દ.
પાછળ દોટ મૂકી કવિએ મીંચીને આંખો,
મૃગજળની જેમ તડપાવે સાલા શબ્દ.
પામવા તેને દરદરની ઠોકરો ખાધી,
ભિખારીની જેમ આ લબડાવે સાલા શબ્દ.
શબ્દ એવું માને જાણે ગરજ છે પોતાની,
એના ચાહકને ગાંડા ગણાવે સાલા શબ્દ.
સૌ કહે 'સાગર' આ તે કેવો છે અન્યાય?
અમુક પાસે પૂંછડી પટાવે સાલા શબ્દ.
- 'સાગર' રામોલિયા
2 ટિપ્પણીઓ:
કાવ્ય ખરેખર ન સમજાયું
dsp સાહેબ,
તમને કાવ્ય ન સમજાયું તે વાત જુદી છે. બાકી કંઈ અઘરી વાત નથી.આ કાવ્યની શ્રી sureshchandra manilal shethની કોમેન્ટ વાંચો. એટલે કાવ્યમાં શું કહ્યું છે તે સમજાય જશે. કોમેન્ટ નીચે મૂકેલ છે. છતાં ન સમજાય તો કઈ બાબત નથી સમજાતી તે લખશો તો વધુ પ્રકાશ પાડી શકાશે.
ભાઈશ્રી રામોલિયા,
પ્રથમ તો "સાલા" ઉપર ધ્યાન ગયુ પછી સમજાયુ કે આમાં "સાલા"ની વાત નથી પણ "શબ્દ" ની વાત છે.શબ્દો પરેશાન કરે છે તેની સામે ફરિયાદ છે, તેથી તેને "સાલા" જેવી બીનુપદ્રવી ગાળથી સંબોધવામાં આવે છે. પ્રથમ નજરે આ કાવ્ય "સાલા" ઉપર લાગે પણ ધ્યાનથી જોઈએ તો ખબર પડે કે આ તો "શબ્દ" ને સંબોધીને કરેલ કવિતા છે. "સાલા" તો એક ઉપાલંભ છે.
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો