દેજે

જીવવા દુનિયામાં રિવાજ દેજે,
પામવા ભોજન કામકાજ દેજે.

પ્રેમના પાણીથી ભરેલ વાદળ,
વરસવા માટે વીજગાજ દેજે.

વાટ જોઈ તારી ન જાવ થીજી,
એ પહેલા આવી અવાજ દેજે.

એક ઈચ્છા, સંગીતમય જગ હો,
તું મદદમાં અણમોલ સાજ દેજે.

આજ 'સાગર' માગે ન ચીજ મોટી,
કલ્પનાલોકે એક તાજ દેજે.

- 'સાગર' રામોલિયા

દશા અમારી

જાળ નાખે મવાલી, ફસાતા અમે,
આંગળીની કમાલે મરાતા અમે.

રંગનો જાદુ ને મગજનું કામ છે,
એ દુકાને જઈ છેતરાતા અમે.

આંખને આમ તો ફેરવીએ બધે,
આથડી પથ્થરે લંગડાતા અમે.

કેમ રાખે હરાયાતણી નાતમાં,
કતલખાને સદા મોકલાતા અમે.

સમયની ખેંચ 'સાગર' બધાને નડે,
ઝટ પહોંચી મસાણે બળાતા અમે.

- 'સાગર' રામોલિયા

માણસ જુઓ કેવો!

કાચા કાનનો માણસ જુઓ કેવો!
ભૂલ્યા ભાનનો માણસ જુઓ કેવો!

આકાશે જઈ પડ્યો નશો નીચે,
પીધા પાનનો માણસ જુઓ કેવો!

વાગ્યો છે ફડાકો કાળનો તેને,
રૂઠ્યા ધાનનો માણસ જુઓ કેવો!

સંગાથે ન કોઈના રહી શક્યો,
ભાગ્યા માનનો માણસ જુઓ કેવો!

બેસૂરી બનાવી જિંદગી 'સાગર',
તૂટ્યા તાનનો માણસ જુઓ કેવો!

- 'સાગર' રામોલિયા

રાખે છે

મજાની જાતને બેહાલ રાખે છે,
ચડાવી રંગ આંખો લાલ રાખે છે.

ખબર તેને હશે ડફણાં પડે એવી,
લગાવી તેલ રીઢી ખાલ રાખે છે.

થવાનો હોય જાણે જાતિમાં બદલો,
ગધેડાં નાર જેવી ચાલ રાખે છે.

નથી નાણું છતાં દેખાવ છે મોટો,
ઘસીને અસ્તરો તે ટાલ રાખે છે.

ગતાગમ આમ તો 'સાગર' નથી ઝાઝી,
તમાચો જ્યાં પડે ત્યાં ગાલ રાખે છે.

- 'સાગર' રામોલિયા

આડા નડે

કરમ-બુંધિયાર બધે આડા નડે,
ભેંસને દોહવા જતાં પાડા નડે.

બાયલા પણ આગળ વધવા મથે,
રસ્તા ઉપર પડેલા ખાડા નડે.

દારૂડિયાને એમ ખૂબ પીને ઊડું,
ને સરકારી નિયમોના વાડા નડે.

દુર્બળને શાંતિથી જીવવાનો શોખ,
ગુંડા પહેલવાનના અખાડા નડે.

‘સાગર’ને નીકળવું છે સારા કામે,
વચ્ચે રોજ બલા જેવા બિલાડા નડે.

- ‘સાગર’ રામોલિયા