વરસાદ આવે (મોનોઈમેજ કાવ્ય)

(1)
કદીક
દુર્વાસાના શાપની જેમ
કદીક
ઘરડા-માંદા બળદની જેમ
આવે વરસાદ.
(2)
કબરમાં સૂતેલ
મડદામાં પણ
જગાવવી હોય તરસ,
એ રીતે 
આવે કદીક.
(3)
બાષ્પીભવનમાં
બાકી રહેલી
ખારાશને લીધે
સમુદ્ર જ્યારે
ઉલ્ટી કરવા લાગે,
ત્યારે માંડ આવે.
(4)
વૃક્ષો
નગ્ન બની
શરમ છોડે ત્યારે
આ બેશરમી આવે.
(5)
પોતાને
કર્ણ માનતો એ
જીવ મરે ત્યારે
દાન દેવા આવે.
(6)
વાદળમાં સંતાઈ
રમે સંતાકૂકડી,
પકડનાર થાકે
બેભાન બને ત્યારે
આવે લુચ્ચો વરસાદ.
(7)
ઘનઘોર
બન્યું હોય આભ,
તોયે ટીપે ટીપે આવે,
જાણે
મગર આંસુ પાડે.....


- ‘સાગર’ રામોલિયા